Stash (Gunther Verspecht, Bruno Deneckere & HT Roberts) Americana Living 29 Molenstede (06-01-2024) reporter & photo credits: Freddie info band: Stash info club: Living 29 © Rootsville 2024

'Stash' met en rond Gunther Verspecht ontstond in 1997. In eerste instantie niets wereldschokkend ware het niet dat deze band in 2004 op de proppen kwam met de hit 'Sadness' en zo ook meteen wereldberoemd werd in Vlaanderen en daarbuiten. Een monster hit die nu nog actueel hoort te zijn door de woorden, If sadness is a colour, then it's blue just like your eyes, en daar smelt toch iedere blue eyed lady voor.

Een hit waarbij Gunther zich destijds liet omringen door collega's als Luc De Vos, Guy Swinnen, Axl Peleman en Walter Grootaers. Vanavond niets van dat want zijn metgezellen hier in 'Living 29' zijn niemand minder dan twee klasbakken uit de Ghentse neigbourhood Bruno Deneckere en HT Roberts. Niets dan hoog aangeschreven top muzikanten dus geboetseerd uit de degelijke Vlaamsche klei en daarvoor zijn we uiteraard naar de living van Roel Celis afgezakt. Voor de nieuwkomers 'Molenstede' is een banlieue van de Oranjestad Diest met als voornaamste bezoekwaardigheid dit cultuurhuis 'Living 29'.

Dat dit bij aanvang van 2024 een uitverkochte zaak zou zijn daar zou niemand hier vanavond aan twijfelen, maar eerst even dubbelchecken of 'Chef Jef' nog enige restantjes over heeft van zijn 'Kerstmenu' van vorig jaar ;-). Deze 'Chef' is er verantwoordelijk voor dat iedere muzikant die op bezoek komt in 'Living 29' met een bijzonder verzadigd gevoel huiswaarts kan keren en toch, staat hij nog steeds niet vermeld met een 'Muts' in de 'Gault Millau' en dat is dan het enige minpuntje hier ten huize van Roel en Veerle. Het bier in de spotlights op deze 'Driekoningendag' is 'Comesier Tripel' en staat de brouwer himself paraat voor het tappen ervan en zo rest er dan weer de vraag of dat als vanouds allemaal wel weer goed zal komen.

Chef Jef, Ain't no sunshine when he's gone, It's not warm when he's away...

Onze eerste afspraak in de vooravond is bij Ellen en Jens die hun woning dan weer beschikbaar hadden gesteld en waar 'Chef Jef' zich dan meteen als een kind in een snoepwinkel bevond. Op het menu niets minder dan 'Molensteese Waterzooi' en de kleur van de wijn daar was Bruno Deneckere dan weer verantwoordelijk voor. Na een 'buikje rond' werd het voor ons tijd om richting 'Living 29' af te zakken alwaar talrijke bekenden ons zaten op te wachten, de meesten wel met een 'Comesier Tripel' in de hand. Wij waren er klaar voor alsook Carine, Marc, Andre, Vic, ons Leentje, Den Huibbe, Banjoman Dirk, de oudste bluesdrummer van 't land, Walter en nog zo vele andere die dit eerste concert van 2024 hier niet wilden missen. Zelfs Antoine en Karin hadden een serieuze verplaatsing in de benen voor 'Stash' en zo waren we met een 'full house' klaar voor Gunther Verspecht, Bruno Deneckere, HT Roberts en...banaan.

iedere bezoeker krijgt hier een gepersonaliseerde badge...voor aan de 'Comesier Tripel' ;-)

08.30PM en iedereen klaar voor wat een zeer succesvolle avond zou gaan worden. Het was moeilijk voor Bruno en HT om 'den toog' te verlaten en zo begon Gunther er dan maar in zijn eentje aan met een nieuw ingetogen nummer dat op de volgende plaat wel zal gaan verschijnen.

Volledig in trio beginnen ze eraan met 'Revelation Man' uit het in 2019 uitgegeven album 'Wolfman'. Met de vraag van Bruno of alles OK was daar vanachter weerkaatste het antwoord; een beetje luider. Het antwoord van Deneckere was 'IS ALLES OK?' en meteen was het ijs gebroken. Ook het daaropvolgende 'The Same' komt ook uit datzelfde album waarbij we de surfers worden afgeraden om toch maar op die plank te gaan staan. Ook diegenen die buiten waren blijven plakken aan de 'Tiki Bar' kwamen op deze zalige Americana afgezakt naar de echte 'Living 29'.

Drie meesterlijke bespelers van 'La Guitara Acustica', je kan er enkel bewondering voor hebben en dat hadden we dan ook. Voor wie Gunther Verspecht al lang niet meer hadden kunnen bewonderen, zijn klankkleur is nog steeds gekleurd met 'Sadness'. Zijn humoristische bindteksten daarvoor moet hij in het geheel niet onder toen voor zijn beide kompanen vanavond zeker al niet wanneer de denkbeeldige 'Banaan' ter sprake komt en met wat sluikreclame voor 'Dela' komen we zo uit bij 'Waiting Around To Die' van de hand van 'Townes Van Zandt' (1944-1997). De dankbaarheid straalt er zo van af wanneer Gunther Verspecht met 'Go Easy Now' een ode brengt aan zijn vader.

Na het up-tempo 'Revery' steegf de temperatuur hier stelselmatig door het brengen van Ryan Adam's 'Oh My Sweet Caroline' uit 2000. Nog een cover dan maar zeker al omdat de sfeer hier vanavond in de 'Living 29' al niet meer stuk kon. Die cover werd er dan eentje van de Canadese singer-songwriter Daniel Lanois en met diens 'Jolie Louise' uit 1989 werd er een spontane sing-a-long ingezet door het 'Living Americana Singers'.

We belanden terug bij een nieuw nummer waarbij de intensiteit van 'Stash' even in de spotlights werd gezet, alzo sprach 'Banaan'. De rest van de bindtekst is toch enigszins voor 18 plussers. Samen met die van de Ghentse Neighbourhood komt de Yell 'Hail Hail For The Blues' dan weer op het voorplan. Gunter heeft vrienden van her en der en voor zijn Amsterdamse vrienden brengen deze drie Vlaamse meesters van Americana dan 'Senõrita Rosa' maar of er een Rosa in de living zat was niet geweten.

Ook al brachten deze drie koningen van de Belgische Americana 'Vrolijke Vrienden' van Bob Davidse het kon ons al lang niet meer deren want we zaten met z'n allen door hun kunnen op een roze wolk. Drie klasbakken waarbij we vol bewondering naar aan het luyisteren waren en zo de brouwer van 'Comisier' zonder werk kwam te staan.

Wat uiteraard niet mocht ontbreken vanavond was die mosterlijke hit uit 2004 en ja hoor het leek net of we bij het brengen van 'Sadness' in de tijd terug werden  gekatapulteerd en voelden we ons zo hier bijzonder 'blue'. Helaas komt er met 'Sinnerman' een einde aan deze mooie muzikale maar ook humoristische saturday night. Een nummer dat je kan terugvinden op het album 'Rock 'n Roll SHow' uit 2005 en waarin we een bruggetje kregen naar 'Jolene' en Cash zijn 'Folsom Prison Blues'. What A Way To End!

In aanloop naar 1 juni wanneer het nieuwe album van 'Stash' zal worden voorgesteld kregen we dan zo maar de titeltrack 'Blackbirds' van dit album in een Molensteense première maar helaas was er ook met 'Strawfoot' dan ook het definitieve einde van de avond.

Van koffie was er hoegenaamd geen sprake van want het ging met z'n allen naar den tap van 'Comesier'. Onze dank gaat nog uit naar Veerle en Roel, Gunther Verspecht, Bruno Deneckere, HT Roberts en uiteraard ook aan 'Chef Jef' en...banaan. CU! En om met een vraagstuk van 'Chef Jef' te eindigen: Wanneer groeit een vis het meest? Vanaf dat hij gevangen is tot aan den toog LOL.

The Green Room

Living 29